Hola lieve bloglezertjes,
er is weer veel en niets gebeurd hier in Lamaland. Om te beginnen is mijn "tweede eerste schooldag" ook niet doorgegaan. Ik zal het eens uitleggen. Aanvankelijk was er gezegd dat ik en Ausa (meisje uit Ijsland die ook in mijn klas zit) dinsdag voor het eerst de lessen mogen bijwonen. Uit onbekende reden kwam hier echter niets van. "Jueves puedes ir" deelde de locale AFS- president mee. Dus donderdagmiddag stond ik als besteld maar niet afgehaald te wachten op een taxi richting Universidad Alas Peruanas tot we een tring kregen van de AFS verantwoordelijke ( 10 min voor schoolbegin!). Vandaag is er geen les, maar wel een fiesta. Morgen moet je ook niet gaan dan maken ze alles terug netjes. Oh greatness! Maandag dus ! Alle goede dingen zijn drie en zo kon ik dus vandaag mijn eerste schooldag achter de rug brengen. Daar ik op de universiteit zit, heb ik geen vaste uren waaraan ik me moet houden. Elke dag, ook zaterdag, vallen de lessen op verschillende tijdstippen. Soms moet ik zelfs maar voor 2 uurtjes de schoolbank verwarmen. De universiteit ligt ongeveer 5 minutjes van huis, met de auto weliswaar. Het is vrij makkelijk er alleen naartoe te gaan aangezien ze gwn gesitueerd naast de Panameric, de straat waar ik ook woon. Vanaf het straat moet ik enkel nog 200 m lopen op een zandweg richting universiteitsgebouw, wat trouwens supernieuw en dus ook overmodern is. Het trekt echt aandacht- zulk een mooi gebouw tussen alle vervallen soms leegstaande huizen hier. Voor we onze klas ontmoetten konden, werden we door Frank opgewacht die ons als een schapenherder naar het goede locaal bracht in dat labyrinth. Toen we aankwamen was de klas nog leeg. En zelfs toen de les begon waren amper stoelen gevuld. De leerkracht meende dat dit normaal was, iedereen komt wanneer hij/zij wil. En zo was het ook. Een voor een vielen ze de deur binnen- of dat nu en uur later was of niet .. dat kan hier gewoon. Ik had zowieso de indruk dat hier alles beetje in het teken van "alles kan alles mag staat. Bellen in de les, rechstaan, voor de deur gaan chillen, slapen of gwn met klasgenoten praten terwijl vanvoor iemand zijn presentatie doet. Gezellig! Op een uni voelde ik me allesinds niet. Iedereen was ook supernieuwsgierig, soms werd ik soms aangesproken door mensen die niet in mijn richting zitten. Hola hola chica, de donde eres, que edad tienes, que idiomas hablas. Best wel grappig. De klaskameraden zijn ook zeer sympathiek alhoewel je snel doorhebt wie echt voor je zorgt en wie alleen maar even wil weten waar je vandaan komt en wat je hier eigenlijk komt doen. In de pauze hebben Ausa en ik ook meteen een drankje gekregen van een meisje uit onze klas. We zeiden dat dat niet nodig was, maar de mensen die erbij waren meenden ook dat dit de Peruaanse cultuur is en dat we dat nu zonder slecht geweten moesten drinken. De lessen op zich waren saai, alhoewel ik al veel kon verstaan. Vandaag leerden ze bijvoorbeeld serieus wat klinkers en medeklinkers zijn. Dit kon ik even niet geloven. Maar goed- het Belgische schoolsysteem staat dan tog hoog aangeschreven. Verder kan ik helaas nog niet meer over het schoolgebeuren vertellen, maar dit zal snel veranderen.
Vorige week was ik ook nog in Puyango( nieuwere wijken van Tumbes) met Valeria om een vriendin ,die erg begaan is met manicure, te bezoeken. Het was echt supergezellig! En aangezien Melissa een aantal jaar geleden ook een Duitse gastzus uit Freiburg in Duitsland had, hadden we ook voldoende gespreksstof. Het is echt een lief meisje, ze heeft zelfs onze nagels gedaan, jaja nu kan ik elke dag haar kunnen bewonderen.
Zaterdag was iedereen thuis. In de ochtend hebben we voor het eerst samen gebid. De oma las een stuk uit de bijbel, iedereen moest iets aan God vragen en daarna hebben we het Padrenuestro opgezegd. Zoals jullie weten ben ik ook gedoopt, maar over geloof heb ik nog nooit intensief nagedacht- tog vond ik het een must om mee te doen uit respect voor mijn familie hier. NA de kleine mis hebben we samen ontbeten : melkbroodjs met gyros om 8 30 s'ochtens. Dat was wel even vechten om dat binnen te krijgen omdat ik thuis nooit ontbijt en zeker geen VLEES. Om 7 uur was er dan een Welcomesreunie van AFS. Elke familie moest een koude plat voorbereiden. Ik begon wel even te stressen toen mijn gastzus om kwart voor 7 de patatjes voor de bereiding "papas a la huancaina" begon te kuisen. Ik zei dat we ons moesten haasten, maar mijn familie bleef heel rustig. Om half 8 ging mijn gastmoeder ook nog douchen. Uiteindelijk waren we er geraakt met iets meer dan een uur vertraging EN we waren niet eens de laatsten. Zoveel over het Peruaanse tijdbegrip. De locatie was mooi versierd, overal hingen vlaggen en er stond een kleurrijk buffet met allerlei snacks. Nadat het AFS comite een speech gehouden had, was het aan ons: iedereen moest zich voorstellen en zich op zijn manier bij zijn gezin bedanken voor het feit dat ze ons in huis willen nemen. Ik was wel even zenuwachtig, maar uiteindelijk was het me tog gelukt mijn eerste woorden Spaans voor een gevulde zaal te laten weerklinken.Que suerte! De avond was echt geslaagd. Er waren ontelbare optredens van verschillende Peruaanse volksdansen. Van klein tot groot en iedereen met supermooie kostums. De laatste groep daagde ons zelfs uit om mee te dansen. We amuseerden ons rot, vooral omdat we in tegenstelling tot die Peruanen echte planken zijn op de dansvloer haha. Ach, het is echt leuk hier. Zondag ben ik met mijn twee oudste zusjes en Franziska (meisje uit Duitsland) en haar zussen naar SunsetClub aan het strand geweest. Het was overweldigend mooi. Het water was blauwer dan blauw en het water zaligwarm. Het uitzicht met de rotsen in de verste verte echt onbetaalbaar. Alles deed me een beetje denken aan vakantiefoto's van Eddy die ik ooit zag.Palmbomen, muziek... que quieres mas? Ah, misschien nog iets grappig. Mijn grootmoeder, die hoe ik ondertussen weet altijd kookt, is momenteel bij familie in Piura. Toen we terugkwamen van het strand was er niets volwaardig eetbaars in huis te vinden. De winkels waren ook gesloten daar het zondag was. Zodus hebben we droog rijst met ei en natte worst gegeten. Best wel lachen, vooral als later die dag de rest van de familie met overlekker eten broodjes en beleg aankomt, terwijl wij ons voor de afwisseling eens met RIJST hebben volgegeten. DUS...
Volgende week ga chillen, zwemmen en eten in een hotel aan het strand met heel mijn gezin ter gelegenheid van een schoolse activiteit van Mercedes.
Zo bij deze sluit ik dit bericht ook af, aangezien het anders echt te lang wordt... Hopelijk is het daar in Belgie ook goed met iedereen en moeten jullie niet al teveel kou lijden.
We horen van elkaar,
Saludos y besitos de colores
http://www.youtube.com/watch?v=2BR7yFtSrjo
Maru X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten