Piep,
weer een korte update mijnerzijds. De eerste week zit er op en ondertussen zijn de een en andere zaken al erg gewoon geworden voor mij. Bijvoorbeeld staar ik nu niet meer als een gek uit het raam van onze keuken om het drukke verkeer, dat ik al bijna niet meer waarneem (omdat ik waarschijnlijk al selectief doof ben nu) in de gaten te houden. De voorbije dagen waren dan weer iets minder druk. Woensdag had ik de gelegenheid tog in de school van mijn kleine gastzusjes te geraken, gezien mijn mijn jongste zusje langer dan verwacht op school aanwezig moest zijn wegens communievoorbereidingen. Jaaa, we doet haar communie in december en ik ben echt benieuwd hoe een dergelijke plechtigheid hier verloopt. In ieder geval brachten we haar middag eten, en stond ik tog nog BINNE de schoolmuren. Er was een grote speelplaats en de gebouwen eromheen leken wel erg op Griekse architectuur, met grote stevige zuilen en open lokalen. Kei leuk om les in te krijgen lijkt me. Verder heb ik die dag niet meer veel gedaan. Ik was samen met Valeria mijn overstoere rode gsm gaan kopen. Een model van de operator MoVistar, wat in mijn oren zo hard klinkt na een slechte kopie van ons merk Mobistar. Maar hij werk, ik ben beschikbaar en dat is dat wat telt. S'avond heb ik Ana nog met haar Engels huiswerk geholpen en nadien ben ik in de nest gaan kruipen hoewel het nog maar 8 9 u was. Kei raar. Om 7 uur ben ik hier klaarwakker maar tegen de latere namiddag sta ik echt op standby. Misschien zijn dit nog gevolgen van de jetleg.
Donderdag was kei gezellig. In de ochtend heb ik het klad voor het volgende krantenartikel geschreven en met Valeria, die vroeger van haar werk was ontsnapt, DE droomreis door Peru uitgestippeld. Een maand Peru tegen een vrij menselijke prijs . Als dat maar realistisch is. We werken eraan haha. In de namiddag zat ik bij de kleine kindjes en heb allerlei vragen over Belgie, talen en mijn familie beantwoord. Ik voelde me net in een quizprogramma. Ook weet mijn nichtje nu wanneer een vrouw weet dat ze zwanger is- jaja soms komen ze hier wel af met vragen waarvan ik denk: oke hoe leggen we dat nu uit in het Spaans haha. Maar ze gaf me wel de indruk het te begrijpen. Oeff.
Ook hadden we ondertussen de eerste fiesta in Tumbes. Een AFS collega uit Zweden vierde zijn 18de verjaardag en we waren allemaal uitgenodigd in zijn huis. Allemaal te samen hebben we bijgelegd voor een mooie verjaardagstaart, met welke hij later zeer goede kennismaking gemaakt heeft. In Peru is het de traditie de jarige met het hoofd in de taart de duwen. Ook moet men een stuk uit de taart bijten en een danspartij voordoen. OMG, gelukkig heb ik nog even. Het was wel grappig, we hebben ons kostelijk geamuseerd en ik denk zelfs dat ik het gebruik ga overnemen. Het zorgt namelijk niet alleen voor sfeer maar ook voor gezeldige fotos. De taart was trouwens lekker. Een soort van zanddeeg met blauwe slagroom rond en mintgelantine. Speciaal maar lekker. We werden zowieso verwend want Theodors gastmama had nog een heel cena (avondmaal) voor ons geprepareed.
Zo dat was weer een kort berichtje om jullie op de hoogte te houden. Ik ben erg benieuwd want vandaag mag ik de eerste keer naar de universiteit gaan. Hoe deze ervaring was, laat ik jullie snel weten. Wie geinteresseerd is in mijn lessenrooster, kan mij altijd een mailtje sturen. En dat geldt ook over het algemeen- altijd leuk iets uit het Belgenlandje te horen. Voor foto's zorg ik trouwens ook in de komende dagen!
Saludos desde Peru,
Maru
PS: Voor iedereen die een beetje Peru in huis wil halen dit mooie liedje met toffe afbeeldingen gezongen door een geweldige Peruaanse zanger: Gianmarco !
http://www.youtube.com/watch?v=wkOkdzrf2Tk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten