Feliz navidad!

Lieve mensen,

op deze weg wil ik jullie een zalig kerstfeest wensen. Hopelijk kunnen jullie deze dag even gezellig doorbrengen als ik hier. Ondanks het kwik hier alsmaar meer stijgt, kwam er vandaag op het strand een soort van kerstemming op. Net op tijd dan... oeef

Dikke kerstknuffel vanuit het warme Peru, waar ze in mijn ogen RODE kerst vieren...

Kerst op zijn Peruaans...

Chocolatada en koetbullar

Hola gente alli en Belgica,

ik moet jullie per se van mijn leuk weekendje vertellen, dat ik samen met mijn familie en AFS doorgebracht heb. Vrijdag ochtend was ik van plan zoals gewoonlijk naar de Pastelerialessen te gaan. Toen we de uni echter binnenliepen vertelden ons de portiers dat de curusu al afgelopen was.. deze boodschap betekende het officiele begin van onze vakantie. Whoehoe! Daar er geen rede was om  binnen de schoolmuren te blijven, begaf ik me samen met Ausa naar het Tumpis, een stadionachtig gebouw waar grotere optredens plaatsvinden. We gingen er kijken naar een  concurso de Marinera, waar trouwens twee van onze AFSers deelnamen. Het was leuk de koppels te zien dansen. Vooral toen Bego en Teo hun beurt achter de rug hadden konden we onze fierheid amper in grenzen houden.

Peruaanse Marinera, een sensuele volksdans


http://www.youtube.com/watch?v=9_SLznIYHp0

 Later die dag was ik bij Franziska thuis om een beetje te kletsen. Heel spontaan besloten we om s avonds naar het Malajos, een hippe discotheek hier, te gaan. Ik ging naarhuis om me klaartemaken voor een avondje uit. Nadien ging ik naar Tumbes om Peruaanse vrienden op te halen, die eveneens naar het feestje gingen. Voor we de discotheek binnengingen, paseerden we een karaokebar waar we ons een tijde amuseerden. Al bij al was het een zeer vermoeiende maar leuke avond of beter gezegd nacht gezien we tegen 2 uur terugkeerden naar Puyango.

Zaterdagochtend stond ik vroeg op om naar de chocolatada van AFS te gaan. Dit jaar werkte de organisatie samen met het colegio Perpetto Soccoro. Onze taak was de kinderanimatie. We dansten en zongen kerstliedjes bij 30 grade in de knalle zon- zeeer kerstelijk moet ik zeggen.

Ik terwijl ik de kindjes een zalig kerstfeest wens in het Nederlands.

Tegen de middag ging ik snel naarhuis om lekkere aji de gallina te eten en daarna hielp ik mijn mama om hamburgers klaar te maken voor de chocolatada van haar werk. Chocolatadas noemt men hier trouwens de feestjes die organiseert worden voor kerst hetzij voor arme kindjes van het platte land of gewoon onder welgesteldere families om de kinderen een plezier te doen en gezinnen samen te brengen.
We vierden in het huis van een colega van mijn gastmama, op het platte land. Eerst werden overveel snoepjes verdeeld, daarna zette een clown onze lachspieren in gang. De kinderen moest een danspartij voorstellen, terwijl ik later voor een ander spel uit het publiek gehaald werd. Nu gaan de mamas spelen... waarop ik zei dat ik nog geen mama ben. No pero una mamacita... er was geen kans om de schaamte te ontsnappen zo moest ik dansen voor alle mensen, inclusief mijn neef die me superhard uitlachte. Ahh a propo neef. Sinds vorige week ga ik minstens 3 keer per week lopen dankzij mijn neef die met mij meegaat ter motivatie. En dat om 5 uur sochtens..  wat de Peruaanse lucht tog allenaal teweeg brengt.
Vandaag was een rustigere dag. Ik stond laat op aangezien ik vrij moe was van de voorbije dagen. Toen ik wakker werd stond mijn ontbijt al op het tafel. Samen met mijn mama en zusje aten we lekkere tonijn met gebakken bananen, daarbij kreeg ik te en chocolademelk geserveerd- een zeer zondags ontbijt!
Tegen de middag ging ik samen met mijn  familie en Teo naar mijn grootvader in Tumbes. Daar hielpen we even de nieuwe bureau van mijn mama in te richten. Na het verrichte werk gingen Teo en ik naar de markt in Tumbes om de ingredienten voor het middageten te kopen. Op het menu stond vandaag namelijk Kotbulla , het Zweedse nationaalgerecht, dat we voor onze families klaargemaakt hebben. Ik moet toegeven dat we een goed team waren, want het middageten zonder rijst kon zelfs bij de kritische Peruantjes scoren. Jeuuuj! Op naar volgend weekend en Beglische keuken...

Zweedse kotbullar , njammie que rico!

Na de afwas ging ik bier met Inka Cola drinken met mijn twee schoonheden, mijn papa en twee vrienden van hem. We babbelden over cultuur en over de Peruaanse mannen, die in mijn ogen nog steeds zeer irriterend zijn haha. Wat krijg je hier tog respect voor de Belgische jongens man man.. Het was een zeer leuk gesprek en een verfrissend biertje. Salud!
Binnen dit en een uurtje ga ik nog naar Paranormal Activity zien met mijn buurman en kookmaat Teo... of ik daarna ga slapen of beter gezegd of ik morgen ga opstaan om te lopen vertel ik jullie de volgende keer...
Tot dan,
Cuidanse mucho ,

Marusch X

PS. Dankzij mijn papa kon ik de titel van mijn lievelingsliedje vinden, dat ik nu met jullie moet delen. Deze muziekstijl noemt trouwens Cumbia en wordt hier vaak gedanst.
 http://www.youtube.com/watch?v=gsok9rKV7oE

Emberazada o no ...

Niet voor gevoelige kijkers! Resultaat na 3 maanden Peru... xD 

Impressies Morropon

http://www.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fwww.dropbox.com%2Fsh%2Fw0lxswn68jlhf1h%2Fm7cp5sJ9vK%2FNew%2520folder%2FNew%2520folder%2FPeru%2FNew%2520folder&h=LAQEuUK5B

Wind of change

Eindelijk lieve  bloglezers,

met dit bericht geef ik na lange tijd weer eens een levensteken van mij. In eerste instantie wil ik even zeggen dat de stilte niets slechts te betekenen had. Alles gaat goed met mij! Het ding is dat er veel veranderd is hier in mijn Peruaanse leventje. Daar het namelijk niet zo goed klikte met mijn eerste gastfamilie besloot ik na veel nadenken van gezin te wisselen. Dankzij het begrip en de medewerking van AFS kon er snel een nieuw thuis voor mij gevonden worden. Op 21 november verliet ik Tumbes met enerzijds pijn in het hart, ik heb namelijk 7 schatten van kindjes moeten achterlaten.. anderzijds vol van nieuwsgierigheid van wat me in Puyango te wachten staat. Sinds 2 weken leef ik nu met mijn nieuwe familieleden... mijn mama Foirella met haar dochtertje Maria Fernanda van 4 jaar. Een papa heb ik helaas maar 3 keer in de week, wanneer de exvriend van mijn mama langskomt om zijn dochtertje te bezoeken. Ondanks mijn ouders gescheiden zijn komen ze zeer goed en harmonisch overelkaar wat me dan tog op een of andere manier het gevoel geeft in een klassieke familie terecht gekomen te zijn. Overdag vergezelt ons ook nog onze huismeid Ines. Ze komt om 7 uur smorgens en blijft tot de late namiddag om een handje bij te steken bij het huishouden. Ik ben nu al stiekem een plan aan het uitstippelen om haar in mijn valise mee te nemen, aangezien ze overheerlijk eten klaarmaakt.
Het verschil tussen beide gezinnen is immens, het is werkelijk zeer interessant twee Peruaanse levenstijlen met elkaar te kunnen vergelijken. Terwijl ik een tijdje geleden de afwas deed en mijn kledij met de hand waste, mag ik nu niet eens mijn bord naar de keuken dragen. Mijn gastmama zei dat dit de taak van de huismeid is en dat ik haar werk afneem , indien ik meehelpt. Hoe ik al zei,ik ben hier nog maar even maar ik heb nu echt het gevoel van thuis te komen na een dagje uit. Toevallig woont Teodor, de Zweedse AFSer 2 sekonden van mijn deur. Mijn gastmama vindt hem ook superaardig, daarom brengen we de namiddagen nu vaak samen door, zoals dat hoort onder AFS'buren. We praten veel over culturen en hij bewerkt mijn gebreek aan filmkennis. Zo hebben we overlaats nog Forrest Gump gezien, een echte aanrader. Pff, de tijd vliegt echt voorbij... morgen ben ik al 3 maanden in Peru. Nu december begonnen is, staat kerstmis voor de deur. Mijn apartementje is al rijk versierd en ook op de markt kan je al valse kerstbomen verkrijgen. Ondanks deze gegevens wil het kerstgevoel maar niet komen. Volgens mij is de hitte oorzaak van dit gevoel. De zomer doet stilaan zijn intrede en dat voelt men. Je komt nog maar net vanuit de douche en je zou je alweer kunnen afspoelen.  Geen wonder dat het strand meer of min onze tweede living genoemd wordt. We zijn er weekelijks om afkoeling te zoeken in de zee.
Ik heb zoveel beleefd de afgelopen tijd. De echte ervaring lijkt steeds intenser te worden. Dankzij mijn dagboek dat ik nog steeds dagelijks update, kan ik onderaan enkel highlights van de vorige maand voor jullie opsommen.

10 nov
uitstap naar mooiste strand van Zuid Amerika, Mancora! Activiteit: organisatie Planeta Oceano ondersteunen bij propermaken van het strand + vrije tijd om het paradijs te verkennen

21 nov
verhuis Tumbes- Puyango met zeer dubbel gevoel

23 nov
met Teo, Ausa en Lukas gaan eten in de Si Senor, daarna gaan chillen bij Peruaanse vrienden met gitaar en muziek

24 nov
Naar Ecuador  geweest met mijn nieuwe buurvrouw en Teo's gezin.

25 nov
Dagje strand in Zorritos

1ste dec
Chocolatada, kerstfeestje voor armere kindjes, bijgewoond met mijn familie
Wereldsaidsdag, demonstratie in het centrum van Tumbes, mensen informeren over HIV..
Doop van mijn nichtje+ nieuwe familieleden leren kennen +overheerlijk Peruaans eten

2 dec
Verjaardag van mijn allerliefste zus
Dagje La cruz, waar we nog een Holander uit Utrecht ontmoet hebben... reisverhalen uitgewisseld!

Voila,
Tot de volgende keer, deze keer iets sneller...
Saludos de Puyango,
Marusch- zo noemt mij nieuwe familie mij hehe
X

https://www.dropbox.com/home#!/home/Public/New%20folder/New%20folder/Peru/New%20folder