het is weeral veel te lang geleden dat ik iets heb laten weten. Shame on me! Verklaring voor de stilte op mijn blog was mijn reis naar Piura, een stad 5 h zuidelijker dan Tumbes. De andere weersomstandigheden waren fel te voelen. Overdag tropisch warm en tegen de late avond siberische winter- het weer is hier nog al wat. Vorige week zaterdag zijn we dus vertrokken richting Piura in een zeer comortabele bus. Tijdens de rit werden we van het slapen afgehouden door een verkooplui die zijn producte trachte te verkopen. Het was echt megairritant: om de 10 min kreeg je medicijnen in je hand gedrukt om door te geven en voortdurend moest je naar posters van rokerslongen of beschadigde lever staren. Gezondheid! Na de overleerrijke uren kwamen we aan in het gezellige apartementje van tia Rosio, de zus van mijn gastmama ,die er samen met haar dochter Adriana leeft. Na een lekker middagmaal ging ik met mijn oudste gastzus naar de universiteit om de jaarlijkse Olympiadestoet bij te wonen. Elke richting heeft namelijk de opdracht een wagen te versieren volgens een bepaald thema. De richting Empresas van Valeria bijvoorbeeld had een wagen helemaal in Italiaanse stijl versierd. Hun pluspunt was de Miss Peru, die figureerde als Italiaanse diva.
Na de stoet heb ik een inkomskaart gekregen om ook de danswedstrijd te kunnen zien, wat echt de moeite was. Uiteindelijk had de wagen van de richting ingenieros gewonnen, volgens mij ook terecht. Mijn zus was ook zeer blij over de eerste plaats bij het dansen. Moe maar blij gingen we die koude nacht terug naar het apartementje in de dierenartstenwijk van Piura.
De volgende ochtend had ik voor het eerst na een dikke maand eens een andr ontbijt: tamal met een vleesgebakje en melk in plaats van een droog broodje met warme melk (als er nog is). De eerste dag was vrij rustig omdat de andere tante uit Tumbes met haar echtgenoot en 2 kinderen ook nog naar de stad afgezakt waren. We zaten gezellig binnen en hebben gekletst over God en de wereld. Tegen de late avond gingen we naar de Open Plaza, een groot shoppingcentrum in het centrum, een beetje te vegelijken met Wijnegem. We gingen samen met tio Eduardo naar de film te gaan: Taken 2- echt een aanrader by the way! Terug thuis heeft mijn nonkel nog noedels met vleesworst en melk als saus klaargemaakt. Beetje vreemd , maar tog wel lekker op een manier vooral omdat het eens rijstloos eten was. Maandag hebben we de namiddag doorgebracht in Club Grau, een soort van sportterrein waar je kan zwemmen en sport zoals tennis beoefenen. Het dee echt eens deugd op sportiewf vlak nog eens aan mijn grenzen te gaan. In Tumbes is fitness en beweging blijkbaar een onbekend begrip. Diezelfde dag heb ik voor het eerst kippenpoot geproefd en ik moet zeggen dat het te eten valt. De structuur is gelantineachtig en de smaak relatief neutraal. Njamie!
De overige dagen heb ik benut om de toerist uit te hangen. Samen met mijn zusjes en nichtjes zijn we de Plaza de Armas, het Grau museum ( Grau was een belangrijke strijder in de oorlog met Chile, verder werd hij de soldaat der moeders genoemd omdat hij ervoor zorgde dat de lichamen van overledenen terug naarhuis gebracht werden) en het centrum gaan verkennen.
Verrassenderwijze sprak de taxichauffeur die ons naar de voorgaande plaatsen voerde Duits " Ich rauche Pfeife" - wat je niet alles tegenkomt in Peru he. Woensdag ben ik met een andere zus van mijn mama en haar man John spontaan naar Colan gereden, een andere stad in de provincie Piura , bij het strand. We gingen er kijken naar een terrein dat het gezin gekocht had als buitenverblijf in de zomer. In de auto onderweg speelde grappigerwijs 99 Luftballons op de radio- en dan de mensen die meezingen zonder er een fluit van te verstaan. Geweldig! S'avond ben ik met de vriendengroep van Valeria een lekkere kipbrochette gaan eten op straat in de wijk Miraflores. Daar heb ik ook voor het eerst bier met Inka Kola gedronken- een vreemde mix met frisse smaak. Bovendien heb ik tijdens mijn verblijf nog eens landgenoten kunnen ontmoeten. Het deed echt deugd nog eens Nederlands te kunnen praten ookal met half spraakgebrek.
Na 2 maand Spaans is communiceren in een andere taal al echt een gewonte geworden. Maar we hebben ons geamuseerd bij een goede drink in de Starbucks en bij het pingpongen in het huis van de AFSer Rasmus uit Denemarken. De laatste dag in Piura heb ik een openluchtmis bijgewoond met mijn gezin en de Catacaos gezien. Een oord 12 km van het centrum waar ze typische handenarbeid en juwelen verkopen langs het straat. De hoeveelheid en al de kleurtjes waren vrij impressionant. Ik wil zeker terug gaan voor ik naar België ga om een of ander souveniertje te kopen.
Bon , over het algemeen heb ik een zeer goed beeld van de stad kunnen vormen. Het weer is er misschien iets aangenamer omdat de hitte minder drukkend is, maar over het algemeen ben ik superblij met mijn lovely Tumbes. Na een leuke week kwamen we zondagavond om half 12 terug aan in het vertrouwde Tumbes, net op tijd om maandag terug naar de universiteit te gaan.
Voila, bij deze verontschuldig ik mijn voor mijn Nederlands , dat steeds meer Spaanse vormen aanneemt.Wie heeft er vanaf juli tijd voor bijles moedertaal?
Groetjes,
Maroussia XxX
PS: Foto's Piura :https://www.dropbox.com/sh/w0lxswn68jlhf1h/m7cp5sJ9vK/New%20folder/New%20folder/Peru/New%20folder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten