Beste lezer,
misschien vroeg u zich wel al eens af waarom studenten met het gedacht spelen na het secundair onderwijs de wereld in te trekken?
Bij deze zal ik nader toelichten waarom ik niet de mainstream volg, die braaf de schoolbanken op de hogescholen en universiteiten verwarmt.
Auf und davon! Ze verleggen hun grenzen en doorbreken het dagelijkse ritme. Ze staan er alleen voor, ver weg van thuis, familie en een vertrouwde omgeving- in een vreemd land en ander taalgebied. Wel genieten ze van de andere cultuur met de lokale tradities en gewoonten, de ervaring , vrijheid en de zelfstandigheid.
Dit is het leven van een AFS'er, het leven dat ik vanaf september 2012 ook mag leiden.
Het toeval wees uit dat ik in Peru zal verblijven. In dit land met indrukwekkende overblijfselen van de Incacultuur lopen Europese, Afrikaanse en Indiaanse invloeden door elkaar.
Door middel van dit "sabbatjaar" wil ik even afstand nemen van mijn huidige leefwereld. In eerste instantie beschouw ik deze uitstap als een unieke kans om een kritische wereldburger te worden. Ik kan niet wachten om volledig ondergedompeld te worden in deze boeiende cultuur. Deze periode zal mijn zelfstandigheid absoluut ten goede komen en me een dosis mensenkennis bezorgen. Ik zal het autonomer moeten moeten redden, met minder toegang tot raadgevingen en hulp van de mensen rondom mij.
Naast de ervaring op zich zal het avontuur nog vele andere voordelen bieden. Onrechtstreeks kan ik namelijk mijn steentje bijdragen tot het streven naar wereldvrede. De uitwisseling biedt de mogelijkheid om een andere cultuur van nabij te beleven en ze deels een eigen tint te geven. Men is geen toerist , maar krijgt inzicht in het leven zoals het is door de ogen van een autochtoon.
Ook wordt men geleidelijk aan een nieuwe taal machtig. Het schijnt dat men na enkele maanden al een aardig mondje kan meepraten. Dit vind ik, een taalfanaat zijnde, een verrijkend neveneffect.
Als wereldstudent ontmoet men veel mensen uit verschillende culturen. Men kan zijn internationaal netwerk uitbreiden en hier en daar houdt men er eventueel een grensoverschrijdende vriendschap aan over.
Daarnaast oogt een dergelijke vermelding mooi op een CV. Op de een of andere manier heeft men een sterke troef in handen, aangezien een diploma vaak niet meer voldoende is ten gevolge van de steeds toenemende globalisering en de krimpende arbeidsmarkt?
Tot slot heb je door de zogenaamde Tapetenwechsel de mogelijkheid om jezelf te (her)ontdekken.
Door mijn deelname hoop ik allesinds iets te kunnen bijdragen voor elke betrokken partij. Zowel voor het werelderfgoed als voor een organisatie de deze boodschap uitdraagt en uiteraard ook als actieve bijdrage voor mijn eigen ontwikkeling als mens.
Overtuigd?
Ik hoop dat mijn post enkele denkaanstoten kon geven.
Liefs,
Maroussia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten